In de naam van Allah, de meest Barmhartige, de meest Genadevolle. Alle lof behoort toe aan Allah, en moge Allah vrede en zegeningen schenken aan de Profeet Mohammad (saw), zijn familieleden, metgezellen en eenieder die in zijn voetsporen treedt tot aan de Dag des Oordeels


Beste gelovigen, onder de zaken die het hart van de moslim pijn en verdriet doen, is wanneer hij in zijn gemeenschap mensen ziet die voortdurend met zondes bezig zijn. Wanneer hij ziet dat sommige mensen vasthouden aan bepaalde zondes en verdorvenheden waar ze niet uit kunnen of willen stappen terwijl de dagen, maanden en zelfs jaren uit hun leven voorbij strijken zonder enige vorm van verandering in hun situaties. Onder hen zijn mensen die trots en grootmoedig doen over hun verrichte zondes. Zij zijn trots op hun slechte daden en proberen hiermee indruk te maken op andere mensen. De profeet vzmh zei: “Ieder lid van mijn natie zal vergeven worden, behalve degenen die hun zondes openbaar maken. Een voorbeeld hiervan is dat van een man die ‘s nachts een zonde pleegt die Allah voor hem heeft bedekt, maar de volgende ochtend gaat en zegt (tegen de mensen): “Ik heb vannacht die en die zonde gepleegd”, terwijl Allah het voor hem had bedekt. Gedurende de nacht had Allah het verborgen, maar in de ochtend verbrak hij de bedekking waar Allah hem Zelf van heeft voorzien.” (Bukharie).

 

Desbetreffende persoon bidt jarenlang niet het gezamenlijk gebed in de moskee, hij verzuimt meerdere vrijdaggebeden bij te wonen, hij toont geen goedheid jegens de ouders en heeft de bloedverwanten afgesneden door hen niet te bezoeken noch te spreken, hij houdt zich veelvuldig bezig met het lasteren en roddelen over anderen. In sommige gevallen zal hij zijn buren tot last zijn en voorziet in zijn onderhoud enkel door leugens, fraude en vervreemding en is hij een last voor zijn collega’s. En het trieste van dit alles is dat hij na jaren dit niet heeft losgelaten en geen berouw toont voor deze zonden. En er zijn zelfs onder deze mensen die goed het onderscheid kunnen maken tussen datgene wat Allah heeft verboden en heeft toegestaan, en ondanks daar kennis van te hebben, gaan zij door met de verboden zaken alsof het niks is. In tegenstelling tot de oprechte gelovige die het al benauwd krijgt en angstig wordt bij het gedenken van een bepaalde begane zonde, dit zijn de mensen die dicht bij Allah swt staan vanwege hun vrees voor Hem. Het verschil tussen deze twee mensen; de trotse zondaar en de berouwvolle gelovige zijn hun harten waarvan de een een verblindt en een dood hart heeft en de ander een levend verlicht hart heeft. Het verschil tussen Het hart dat versteend en duisternis en een hart dat straalt en bloeit, het verschil tussen een hart dat gevoed wordt door aanbiddingen en gehoorzaamheid en het hart dat wordt uitgehongerd.

 

Beste dienaren van Allah, Het hart wordt soms versterkt en soms verzwakt, soms verduisterd en soms verlicht, wordt soms aangewakkerd en soms vervalt het hart in onachtzaamheid en soms leeft het en soms sterft het. Al deze dingen hebben slechts met twee hoofdzaken te maken nl; Het doorgaan met zonden plegen en daarin te gemakkelijk in zijn door de ernst er niet van in te zien, of  streng en scherp in te zijn door ervoor te zorgen dat je niet in zonden vervalt en op tijd er afstand van neemt. Wanneer een persoon onachtzaam is aangaande zijn hart, dan zal zijn hart beetje bij beetje geopend worden zodat de zonden gemakkelijk een voor een het hart binnentreden en zal het begaan van de zondes soepel verlopen met alle gevolgen van dien. Het hart zal dan verslaafd raken aan deze zondes en zullen de zondes een onderdeel zijn van de persoon. Moge Allah ons hiervoor behoeden. Wat betreft een oprechte dienaar met vrees, deze zal ten alle tijden zijn hart schoonhouden, zodra er een vuiltje is, zal hij er alles aan doen dit vuiltje te verwijderen. Laten we wel voorop stellen dat geen enkele persoon gevrijwaard is van zondes, wij allen zondigen dagelijks. Echter gaat het erom hoe wij met onze zondes omgaan. Zijn we er trots op of gaan we er serieus mee om en doen we ons uiterste best om schade zoveel mogelijk in te perken of te voorkomen. Zelfs voor de kleinste zondes, want vele kleine zondes creëren samen een grote berg van zondes. 

De Profeet vzmh zei:  Alle kinderen van Adam zijn zondaars, maar de beste zondaars zijn de berouwvolle. Dus wees een van de besten door berouw te tonen.

Het is daarom van groot belang dat wij kritisch naar onszelf kijken en onze zondes onder de loep nemen en deze analyseren en opvolgen met goede daden opdat de slechte daad wordt gewist. We moeten ons uiterste best doen niet te blijven hangen aan bepaalde zonden die we plegen terwijl de dagen, maanden en jaren uit ons leven verstrijken en wij straks te laat zijn met het tonen van berouw. In Ali’Imraan zegt Allah swt: En degenen die. Wanneer zij een verdorvenheid begaan, of zichzelf onrecht aandoen, Allah gedenken en Hem om vergeving vragen voor hun zonden. En wie behalve Allah, kan de zonden vergeven? En zij volharden niet in wat zij deden, terwijl zij het weten. Zij zijn degenen van wie de Beloning de Vergiffenis van hun Heer is, en Tuinen waaronder rivieren stromen, voor eeuwig daarin. Hoe geweldig is de Beloning voor degenen die goed doen. [3:135,136]

 

Kortom geliefde broeders en zusters, laten we daarom heel kritisch naar onszelf kijken welke zondes wij zoal verrichten en zoeken naar uitwegen om ons hiervan te verlossen en berouw te tonen. Onszelf erop wijzen dat wij berouw moeten tonen opdat onze harten weer herleefd worden en wij dichter tot Allah swt komen. Het gevaar dat op ons loert wanneer wij hierin verzaken, is dat wij straks onze Schepper zullen ontmoeten terwijl een bepaalde zonde nog steeds een onderdeel is van onszelf omdat we het niet ernstig genoeg vonden en te gemakkelijk mee omgingen.

 

Ik vraag Allah swt ons ver te houden van elke zonde en ons de kracht geeft berouw te tonen voor onze zonden opdat onze harten in verschoond en verlicht zullen worden, Ameen.