De Juridische status van abortus in de Islam 2

In de naam van Allah, de meest Barmhartige, de meest Genadevolle. Alle lof behoort toe aan Allah, en moge Allah vrede en zegeningen schenken aan Zijn Boodschapper Mohammad. (vrede en zegeningen zij met hem).

De preek van vorige week vrijdag stond in het teken van abortus binnen de islam. Hierbij is de context van dit maatschappelijk probleem geschetst. Er zijn verschillende redenen uit de praktijk besproken, die ertoe leiden dat sommigen binnen de moslimgemeenschap de zwangerschap voortijdig wensen beëindigen, waaronder:

• – De angst dat er niet genoeg middelen voor handen zouden zijn om het kind op te voeden
  – De angst voor de gezondheid van de moeder, zowel tijdens als na de bevalling
  – De angst dat het kind met een afwijking op de wereld zal komen
  – De angst voor wat anderen mogelijk over de zwagerschap gaan zeggen, zowel binnen als buiten een erkend islamitisch huwelijk
  – De angst en schaamte indien het kind verwekt is door incest binnen de familie
  – Indien men niet geassocieerd wilt worden met een niet-moslimpartner
  – En tot slot (een reden die vorige week niet is aangehaald) indien men besluit geen kinderen te krijgen binnen een zekere schijnhuwelijk, door dit huwelijk bewust niet te sluiten voor de Nederlandse wet, met als doel de gescheiden inkomens voor een ieder van hen veilig te stellen.

Deze week wordt de juridische status van abortus binnen de islam behandeld. Allah de Verhevene verklaard in de Eerbiedwaardig Koran: “En voorzeker, Wij hebben de mens uit een uittreksel van klei geschapen. Vervolgens maakten Wij hem tot een druppel in een stevige bewaarplaats. Vervolgens schiepen Wij de druppel tot een bloedklonter, toen vormden Wij de bloedklonter tot een vleesklomp, waarna Wij de vleesklomp voorzagen van beenderen, die Wij vervolgens met vlees bekleedden. Later scheppen Wij een andere schepping. Gezegend is daarom Allah, de Beste der Scheppers. (Qur’an 23:12-14)”

Het juridisch oordeel binnen de Malikitische rechtsschool ten aanzien van abortus luidt: dat het niet toegestaan is om de zwangerschap, die intreedt zowel binnen als buiten de wettelijke kaders van het islamitisch huwelijk, in welke stadtuin dan ook te verbreken. Deze hoofdregel is gebaseerd op zowel de Koran als de Soenna.

Onder bepaalde gerechtvaardigde omstandigheden is abortus als wijze van uitzondering toegelaten. Hierbij maken de islamitisch geleerden onderscheid tussen: 1. de periode voordat de ziel wordt ingeblazen, ofwel binnen de eerste vier maanden (120 dagen) van de zwangerschap, of 2. buiten deze periode van 120 dagen. Er zijn verschillende meningen over het beëindigen van de zwangerschap in de periode voordat de ziel wordt ingeblazen: de meerderheid van geleerden verbiedt het, sommigen raden het af, en weer anderen staan het toe, al dan niet binnen de eerste 40 dagen van de zwangerschap, indien hiervoor wel steeds een zwaarwegende reden is.

De islamitisch geleerden zijn het unaniem eens dat abortus verboden is indien de ziel is ingeblazen. Er gelden op deze hoofdregel twee uitzonderingen: 1. indien medische specialisten met zekerheid kunnen vaststellen dat de foetus niet meer levensvatbaar is, of 2. indien de foetus een daadwerkelijke en serieuze bedreiging vorm voor het leven van de moeder. Hierbij geldt het beginsel dat het leven van de moeder (oorsprong) voorrang heeft op het kind (afgeleide).

De geleerden zijn het eens dat de compensatie die geldt in geval van abortus, gelijk staat aan het vrijlaten van een slaaf. Deze regel wordt afgeleid uit een authentiek overlevering, waarin staat vermeldt dat een vrouw een steen gooide naar een andere vrouw, waardoor de zwangerschap voortijdig werd beëindigd, en de Profeet (saw) bepaalde dat een mannelijke of een vrouwelijke slaaf van de beste kwaliteit als compensatie moest worden gegeven. Volgens de geleerden komt dit overeen met de waarde van 213 gram goud, die onder de erfgenamen van de foetus, die niet hebben bijgedragen aan de abortus, wordt verdeeld.

Enkele afsluitende opmerkingen:
-Indien abortus plaatsvindt als de foetus volledig gevormd is, dan wordt de status van de foetus volgens het islamitisch recht gelijkgesteld aan een levend persoon, waardoor de gangbare regels gelden.
– Het bloed dat een vrouw verliest tegen gevolge van een abortus in de eerste vier maanden van de zwangerschap, verhindert haar niet van het onderhouden van haar gebeden of vasten. Het bloed dat een vrouw verliest tegen gevolge van een abortus na de eerste vier maanden, valt onder kraambloeding, zodat zij haar verplichtingen kan hervatten nadat ze weer rein is geworden.
-Het gebed voor de doden hoeft niet te worden verricht, indien het kind niet levend wordt geboren. Voor de duidelijkheid, al deze regels gelden overeenkomstig de Malikitsche rechtsschool.