In ons vorige artikel hebben we aandacht besteed aan de relatie tussen de Koran en sunnah. We hebben geleerd dat beiden openbaringen zijn waarin we op gelijke voet moeten geloven. Er zijn twee hoofdzakelijke verschillen tussen de Koran en de sunnah. Ten eerste: de Koran is in zijn geheel (in elke letter, van begin tot einde) mutawātir in zowel woord als betekenis (al-qur’ān mutawātir bi aklmalihī fī al-lafẓ wa al-maˤnā). Dit betekent dat de Koran de hoogste vorm van authenticiteit heeft, letterlijk van het begin tot het eind. De sunnah kent maar een paar aḥādīth die mutawātir is. Daarnaast is de Koran in zijn geheel het letterlijke woord van Allah gesproken in Zijn eigen woorden overgeleverd aan de profeet ﷺ- via Jibrīl (engel Gabriel) –vrede zij met hem-. De sunnah is de openbaring van Allah aan de profeet ﷺ, maar verwoord in de woorden van de profeet ﷺ
De Koran en sunnah zijn tezamen de geopenbaarde bron van Allah. Alles met betrekking tot de geloofsleer en de Wet horen op directe of indirecte wijze gebaseerd te zijn op deze twee bronnen, ofwel middels directe referentie aan de Koran en sunnah, ofwel middels analogie van beide bronnen (qiyās), ofwel via andere technieken die de geleerden gebruiken. Hoe dan ook, er wordt altijd geprobeerd om voor elke regel, uitspraak of daad een grondslag gevonden te worden in de Koran of sunnah.
Terwijl de Koran algemeen van aard is, is de sunnah uitgebreid. Daarom dient de sunnah veelal als uitleg en belichting van de Koran. Maar let wel op, dat wil niet zeggen dat de alleen de sunnah de Koran uitlegt en niet andersom. Ook de Koran kan de sunnah uitleggen. Het is enkel de uitgebreidheid van de sunnah waardoor deze vaker de Koran uitlegt dan andersom. Maar wanneer het gaat om de onderlinge band van de Koran en sunnah omtrent uitleg van de een door de ander, bevinden beiden zich op gelijke voet in kwalitatieve opzichte (dus even authentiek en van dezelfde soort).
-
Weetjes over de Koran
Wist je dat:
De Koran bestaat uit 114 suwar (meervoud van sūrah, ofwel hoofdstuk)? De langste is sūrat al–baqarah (hoofdstuk van de koe: hoofdstuk 2), bestaande uit 286 āyāt (verzen). De kortste is sūrat al-kawthar (hoofdstuk 108), bestaande uit 3 āyāt. Het langste vers bevindt zich in hoofdstuk de Koe, vers 282, en bedekt meer dan een hele pagina. Het kortste vers bevindt in sūrat al-Raḥmān (hoofdstuk 55, vers 63), betsaande uit slechts één woord; mudhāmmatān, wat ‘donkergroen’ betekent. Het langste woord in de Koran is fa’asqaynākumūh (k.15:22), wat ‘en Wij hebben jou daarvan water doen laten drinken’ betekent. Je ziet al dat het Arabisch een bijzondere taal is. Één woord in het Arabisch betekent een hele zin in een andere taal.
Het aantal āyāt is volgens de meeste lezingen tussen 6214 en 6226. Het aantal letters is 320.025, en het aantal woorden is 77439.
Wist je dat:
Elke woord van de Koran bij de openbaring daarvan meteen door de schrijvers van de profeet ﷺ werd opgeschreven op papyrus, botten, perkament en ander materiaal? Onder hem bevinden zich Ubayy Ibn Kaˤb, Zayd Ibn Thābith en ˤAbd Allāh Ibn Masˤūd. Na de dood van de profeet ﷺ hadden sommige ongelovigen geschreven teksten van de Koran meegenomen. Abū Bakr heeft een project opgestart waarin hij deze teksten terugbracht. Maar het is khalīfah ˤUthmān Ibn ˤAffān die erin slaagde om de Koran te verzamelen en te compileren. Deze uitgave van ˤUthmān Ibn ˤAffān is de uitgave die we vandaag de dag lezen, overal ter wereld. En wist je trouwens ook dat de originele gecompileerde versie van ˤUthmān Ibn ˤAffān bewaard wordt in de Topkapi-paleis in Turkije?
Wist je dat de Koran in het begin zonder diakritische tekens was (leestekens, zoals streepjes, puntjes en dergelijke)? Het is de opvolger Abū al-Asdwad al-Du’lī die deze leestekens heeft geplaatst. Hij was geboren voor de dood van de profeet –vrede van Allah en Zijn zegeningen zij met hem- en geloofde in hem, maar is geen metgezel, omdat hij hem niet in levende lijve heeft gezien.
