Vanwege de recente gebeurtenissen in Parijs [en in de rest van de wereld] dat als gevolg vele reacties van onbegrip en angst heeft voortgebracht, hebben wij ustadh Mohamed Aarab[hafidhahullah], een van de meest prominente onderwijzers van de Islamitische Wetenschappen in Nederland, kort geïnterviewd. In onderstaand kort interview neemt de ustadh ons mee in deze kwestie en verduidelijkt hij de gebeurtenissen vanuit een theologisch perspectief, om vervolgens hier een overduidelijk antwoord op te geven vanuit de Shari’a.
De schok
Ik heb in de ochtend na de gebeurtenissen kennisgenomen van de verschrikkelijke terreuraanslagen. Toen ik het hoorde, schrok ik, voelde ik afschuw en deed het pijn in mijn hart dat een dergelijke terreurdaad dan ook nog uitgevoerd zou zijn door mensen die zich toeschrijven aan mijn godsdienst. Dat je een gebouw binnenloopt en begint te schieten op onschuldige mannen, vrouwen en kinderen. Een daad van onbarmhartigheid in naam van een barmhartige religie. Daarom deed dat mij dubbel pijn, vanwege de onschuldige slachtoffers, maar ook vanwege de onrechtvaardigheid van het betrekken van mijn religie door de daders. Het meest belangrijke wat wij hieraan kunnen doen, is om onze jongeren correct op te leiden met de juiste leer en hen duidelijk te maken dat dit niet de islam is zoals onze Profeet ﷺ aan ons geleerd heeft. Een religie van barmhartigheid die het leven onmetelijk respecteert, ongeacht of dit het leven is van een moslim of een niet-moslim. Net als wij afschuw hebben van het leed en verderf wat moslims aangedaan wordt in de islamitische wereld, hebben wij dit ook voor onrecht en terreur in het Westen. De Islam leert ons namelijk niet dat wij wraak mogen nemen op andere onschuldigen. Allah zegt in de Qur’an [w.n.o]:
“Dat geen drager van last de last van een ander zal dragen”
{Qur’an, 53:38 }
De islam leert ons niet om onrecht met onrecht te bestrijden. De islam leert ons om onrecht met rechtvaardigheid te verdrijven:
“Het goede en kwade zijn niet gelijk. Weersta daarom [het kwade] door hetgeen het beste is. Dan zal hij, tussen wie en jou vijandschap was, zijn als een boezemvriend.” {Qur’an, 41:34}
De gebeurtenissen op de weegschaal van de Shari’a
De Islamitische Wet [Shari’a] in de Islam dient in grote lijnen ter bescherming van de volgende vijf doelen en kernwaarden:
1. De Nafs: [Het leven, moslim of niet-moslim];
2. De Religie;
3. Het Verstand [Ratio];
4. Het Gezin;
5. Persoonlijk bezit;
De Islam is er dus om het goede voor deze vijf zaken te bevorderen [maslaha] en het verderf[mafsada] voor deze vijf zaken zo veel mogelijk af te weren. Wanneer we kijken naar deze gebeurtenissen, dan zien wij dat alle vijf kernwaarden zijn geschonden:
De Nafs [het leven] is geschonden, want onschuldige levens zijn ontnomen. De Religie is geschonden, want zij is misbruikt voor deze misdaden. Het Verstand is geschonden, want wat voor verstand heeft iemand nog als hij een geweer richt op een onschuldige en zijn/haar leven ontneemt? Het Gezin is geschonden, want hoeveel moeders en vaders zijn wel niet gedood, hun kinderen achterlatende, waardoor het gezin helemaal kapot is gemaakt? Het Bezit is geschonden, gezien men een gebouw binnenloopt en andermans zaak sloopt. Nogmaals, het maakt hier niet uit of dit moslims of niet-moslims zijn.
De Shari’a die wij bestudeerd hebben bij onze leraren, behoort deze vijf te beschermen en wat in Parijs is gebeurd gaat hier haaks tegenin. Wanneer wij de Qawa’id al-Fiqhiyya [Stelregels van Islamitische Jurisprudentie] en de Qawa’id al-Usuliyya [Stelregels van de Fundamenten] bestuderen en stapsgewijs doornemen, dan komen wij tot de conclusie dat deze terreurdaden absoluut verboden zijn en dat zij tegen alle stelregels en principes van de islam ingaan. “La Yadjuz” [niet toegestaan], zoals het in onze Shari’a genoemd wordt. Er zijn hier vele bewijzen uit de Qur’an en Sunna voor te geven, maar dit is niet de plek om een uitgebreide weerlegging te geven op Da’ish. Als Allah het Wil zullen wij, als hier behoefte aan is, in de toekomst hier tijd voor vinden.
Boodschap en advies aan de moslimgemeenschap
Het belangrijkste is dat de moslim op een wijze manier met deze kwestie omgaat, waarbij men kan verwachten dat sommige niet-moslims geneigd kunnen zijn om emotioneel te reageren op de gebeurtenissen. Mijn advies hierin is om conflicten te vermijden, indien deze uit de hand kunnen lopen. De moslim moet begrijpen dat vooral in het begin de emotie de bovenhand kan voeren en naar mijn mening is het de taak van de moslim [als ambassadeur van de religie] om hier op een wijze manier mee om te gaan. Wanneer hij in staat is om de kwestie uit te leggen, dan dient hij dit uit te leggen [bijvoorbeeld middels dit artikel] en zich niet laten meesleuren in de emotie en een woordenstrijd aangaan of er tegen in gaan. Wanneer je hiermee geconfronteerd wordt, dan dien je deze niet-moslims eraan te herinneren dat dit vooral een politieke kwestie is en de gebeurtenissen het gevolg zijn van bepaalde politieke conflicten om wereldse belangen, wat intrinsiek niets met onze religie te maken heeft.
Het belang van de religie vs het eigen belang
Het is belangrijk dat de moslim zijn Deen [religie] hierin centraal stelt en niet zijn eigen Nafs [ego]. We moeten niet vergeten dat Allah, de Meest Barmhartige in de Qur’an zegt [w.n.o]:
“Nodig uit tot de Weg van jouw Heer, met wijsheid en goed onderricht, en wissel met hen van gedachten op de beste wijze. Voorwaar, jouw Heer weet het beste wie van Zijn Weg afgedwaald is en Hij weet beter wie de rechtgeleiden zijn.” {Qur’an 16:125}
Het is inderdaad ook zo dat er moslims kunnen zijn waarbij de emotie de bovenhand kan voeren. Dit vanwege de pijn voor de vele onrechtvaardigheden tegen de moslims in o.a. Syrië, Irak en andere delen van de wereld waar moslims onderdrukt en bestreden worden en zo de gebeurtenissen in Parijs neigen te rechtvaardigen. Men dient te begrijpen [uit bovenstaande stelregels van de Shari’a], dat het binnen onze religie niet toegestaan is om de strijd tegen onderdrukkers en bestrijders van moslims te brengen naar een bevolking die daar geen schuld aan heeft. Welke Shari’a staat dit toe? Aan de jongeren wil ik zeggen, laat emotie geen rol spelen en laat je niet daardoor meeslepen. Hetgeen wat gebeurt in Mashriq [Syrie, Palestina, Libanon] doet ons pijn, maar dat rechtvaardigt niet dat je onschuldige mensen doodmaakt in hun eigen huis. Daarnaast dienen moslims en niet-moslims zich goed te realiseren dat de meeste slachtoffers van dit soort daden moslims zijn. Denk maar aan de dagelijkse aanslagen in Irak en Syrië, maar ook in Nigeria, Libië, Koeweit, etc.
De generaties na ons
De Profeet ﷺ werd door de mensen geslagen en gestenigd in Ta’if, totdat het bloed letterlijk naar beneden stroomde. Jibril/Gabriel [‘alaihi salam] werd naar hem gestuurd, waarbij hij aanbood om de stad van Ta’if en haar bevolking, dat zich tussen twee bergen bevond, te vernietigen door deze twee bergen tot elkaar te brengen. Wij kennen allemaal het antwoord dat de Profeet ﷺ gaf en hoe hij vanuit zijn barmhartigheid dit aanbod afwees en de mensen die hem woest behandelden, onderdrukten en zelfs stenigden, vergaf. Hij had de hoop dat er betere generaties uit zouden voortkomen, wat ook daadwerkelijk gebeurd is.
Ook in onze generatie kunnen wij hieruit leren. We moeten ons niet blind staren op het enkel handelen voor het eigen belang en het belang van onze eigen generatie, maar om vooral ook te handelen voor het belang van de Islam en de generaties die na ons zullen komen.
{transcriptie van een audio-interview met Ustadh Mohamed Aarab, hafidhahullah, genomen door Sunni Instituut.} Wij danken de ustadh, die tijd voor ons vrijmaakte en ons voorzien heeft van de broodnodige stof. Bron: Sunni Instituut
Ustadh Mohamed Aarab is momenteel docent van verscheidene islamitische wetenschappen aan de Islamitische Universiteit Rotterdam. Tevens verzorgt de ustadh verschillende lezingen, lessen en cursussen door het land heen.
