De Isrā’ en Mi`rāj was een groot teken en immens wonder wat Allah aan de Meester van de mensen ﷺ schonk, om zijn superioriteit over de mensheid, jin-heid, engelen en de gehele creatie te tonen. Er zijn grote lessen in de gebeurtenissen die plaatsvonden en dit kan een middel zijn om toe te nemen in geloof en zekerheid. De geleerden zeggen dat de beste nacht in relatie tot de Ummah als geheel, de nacht was waarin de Profeet ﷺ was geboren. En de beste nacht in relatie tot de Profeet ﷺ zelf, was de nacht van Isrā’ en Mi`rāj.
Beproevingen
Deze nacht had de Profeet ﷺ veel geduld getoond tijdens de ontberingen die hem troffen.
En het is van Allah’s Wijsheid dat Hij zijn uitgaven schenkt, gepaard met ontberingen.
Allah zegt :
“Ze ondervonden leed en tegenspoed en waren zodanig dat de Boodschapper en de gelovigen zeiden: ” Wanneer zal hulp van Allah komen ?” Waarlijk, hulp van Allah is altijd dichtbij”[1]
Aan het eind van zijn leven zei de Boodschapper van Allah ﷺ, dat hij de ergste behandeling kreeg tijdens de gewelddadige afwijzing door de ongelovigen van Ta’if. Het merendeel van de geleerden van de Seerah zeggen dat dat de Isra ‘ en Mi`rāj kort hierna plaatsvond, een jaar vóór de Hidjrah op de 27e nacht van de maand Rajab . [2]
Voorbereiding & reis
De Profeet ﷺ zag enkele van de gebeurtenissen van de Isrā’ en Mi`rāj in zijn dromen als een voorbereiding daarvoor, voordat de gebeurtenissen daadwerkelijk plaatsvonden. Sommige mensen beweren dat alle gebeurtenissen van de Isrā’ en Mi`rāj plaatsvonden in een droomtoestand , maar dit is niet het geval: de Profeet ﷺ ervoer dit met zijn lichaam en ziel. Had de Isrā’ alleen een ervaring binnen een droom van de Profeet ﷺ zijn geweest, dan hadden de ongelovigen van Quraysh niet zo veel moeite gehad om dit te accepteren. Ze zouden niet hebben gevraagd :
“Hoe kon je gisteravond reizen naar Jeruzalem en de volgende ochtend met ons in Mekka zijn?”
Allah zegt :
“Transcendent is Degene Die veroorzaakt heeft dat Zijn dienaar in een nacht reisde van al- Masjid al – Haram naar al- Masjid al – Aqsa”. [3]
Toen Allah wilde spreken met Sayyidunā Mūsā (Profeet Mozes, ‘alayhi salām) , vertelde Hij hem tot dertig dagen te wachten en dan verder nog eens tien dagen :
“Wij benoemden voor Mūsā dertig nachten en Wij voltooiden [de periode] met tien meer” [ 4 ] .
Allah vertelde overigens niet aan de Profeet ﷺ om te wachten. Zijn bevel kwam echter plotseling zonder enige waarschuwing. De borstkas van de Profeet ﷺ splitte open en zijn hart werd gewassen en gevuld met kennis en verdraagzaamheid. De Burāq (reisdier) werd toen voor hem gebracht. Allah zou hem ook kunnen hebben laten reizen zonder de Burāq , maar het was een manier om hem te eren en te verheffen. Jibril [Gabriel] zei tegen de Burāq na enige halsstarrigheid:
“Schaam jij je dan niet, O Burāq? Bij Allah, niemand die nobeler is bij Allah heeft jou ooit bereden!”
Terwijl hij op reis (Isra) was, riep iemand hem van de rechterkant, maar hij ﷺ reageerde niet. Jibril informeerde hem dat dit de oproeper van de joden was. Wanneer hij geantwoord zou hebben, zou zijn Ummah de weg van de joden zou hebben gevolgd. Daarna riep iemand hem vanaf de linkerkant en alweer antwoordde de Profeet ﷺ niet. Jibril informeerde hem dat dit de oproeper van de christenen was. Had hij geantwoord, dan zou zijn Ummah de weg van de christenen hebben gevolgd. Dus ondanks alle pogingen van de christenen om mensen te bekeren tot het christendom, blijft de Ummah onder de zorg en bescherming van Allah naar aanleiding van de standvastigheid van de Profeet ﷺ.
Hij werd voor een derde keer geroepen en de Profeet ﷺ antwoordde weer niet. Jibril informeerde hem dat het de dunya, (materialistische wereld) was die hem riep. Als hij had geantwoord, dan zou zijn Ummah dit huidige leven hebben verkozen boven het Hiernamaals. De dunya verscheen toen voor hem in de vorm van een oude vrouw. Jibril deelde hem mee dat alles wat over zal blijven van het leven van deze wereld voor de Dag des Oordeels, vergelijkbaar is als de tijd die deze oude vrouw nog over heeft om te leven. We zijn getuige van alle oorlogen en worstelingen die plaatsvinden. In realiteit is dit leven als een oude vrouw, op de afgrond van de dood. En voor ons is het volgende leven! Moge Allah ons de beste der einden geven!
Naar aanleiding van de weigering van de profeet ﷺ om antwoord te geven op de roep van de dunya, zullen er altijd mensen tot deze dag blijven die haar waardeloosheid inzien.
De Boodschapper van Allah ﷺ leidde de profeten in het gebed in al-Masjid al-Aqṣā. Jibril deelde hem mee dat de ziel van iedere Profeet van de tijd van Adam tot de tijd van ‘Isa [Profeet Jezus] gezonden werd door Allah en gebracht werden om achter hem te bidden zodat zij de rang van hun meester Muhammad zouden leren kennen [Allah’s Vrede zij met hen]. Hij was de imam die alle profeten en engelen leidde in gebed. Waarom maken wij hem dan niet onze imam?
De reis naar de hemel
De Profeet ﷺ reisde toen van hemel naar hemel. De engelen in de hemelen werden geïnformeerd dat hij zou komen en het was hun kans om geëerd te worden, net zoals zijn metgezellen op aarde. De mensen op Aarde bekogelden hem met stenen en beledigden hem, terwijl de bewoners van de hemelen hem de meest warme welkom gaven. In de ontmoeting tussen de Profeet en zijn vader, Adam (‘alayhi salam) en de andere profeten in de verschillende hemelen, bevind zich een les. Ondanks de superioriteit van de Profeet ﷺ over hen, werd hij nog steeds bevolen om hen te groeten. Er was niemand die geen behoefte had aan iemand, behalve hij, maar hij ontmoette hen en toonde een grote vorm van etiquette en slaaf-schap richting Zijn Heer.
Van wat hij aanschouwde waren mensen die vers gekookt vlees afwezen en in plaats daarvan ervoor kozen om vuil en rot vlees te eten. Er werd hem verteld dat dit was net als zij die hetgeen verlaten wat toegestaan is en ervoor kiezen wat niet toegestaan is. Hij zag de hoofden van mensen die verpletterd werden door stenen. Zodra hun hoofden werden verpletterd, werden deze hoofden weer hersteld en weer verpletterd, enzovoort. Er werd hem verteld dat deze mensen te lui waren om het verplichte gebed uit te voeren.
Hij reisde naar al-Bayt al-Ma’mūr, wat gelijkenis vertoond met de Ka’bah boven de 7de hemel. Het ligt direct boven de Ka’bah en wordt iedere dag bezocht door 70.000 engelen. De Profeet ﷺ ging naar binnen en voerde het gebed uit, samen met sommige door Allah uitverkoren zielen.
Toen ging hij naar al-Sidrat al-MuntahāI. Een boom wiens formaat en schoonheid onbeschrijfelijk is. Zou er een blad vallen van deze boom, dan zou dit de Hemelen en de Aarde bedekken.
Dit is het eindpunt van de kennis van de schepping. Het was hier waar Jibril stopte. Hij zei dat wanneer hij (Jibril) verder zou gaan, hij zou verbranden. Hij vertelde de Profeet ﷺ om zijn reis alleen voort te zetten.
De Goddelijke ontmoeting
Hij reisde naar de Troon van Allah en viel in sujoed. Mūsā werd bevolen om zijn sandalen te verwijderen voordat Allah met hem sprak, maar de Geliefde ﷺ werd niet bevolen om dit ook te doen. Allah beviel hem toen om zijn hoofd op te heffen, waarna hij zich toen richtte tot Allah:
“Gegroet. Zegeningen en de beste gebeden omwille van Allah.”
Allah antwoordde:
“Vrede zij op jou, o Profeet, en de barmhartigheid en zegeningen van Allah.”
Op dit punt, toen Allah Zichzelf manifesteerde tot hem, wenste de Profeet ﷺ om de vrome leden van zijn Ummah en de voorgaande naties te herinneren. Hij zei:
“Vrede zij met ons en op de vrome slaven van Allah.”
De engelen riepen toen uit:
“Wij getuigen dat er geen godheid is anders dan Allah en dat Muhammad Zijn slaaf en Boodschapper is.”
Toen Allah sprak tegen hem, zei Hij:
“Ik heb jou genomen als Mijn geliefde en ik heb jouw hart uitgebreid en jouw waardering waarin je wordt gehouden hoog geheven, zodat wanneer Ik wordt genoemd, jij word genoemd met Mij. Ik heb jouw natie gemaakt tot de beste der naties en ik heb hen gemaakt tot de laatsten en de eersten op de Dag des Oordeels. Ik heb jou de eerste Profeet gemaakt om geschapen te worden en de laatste om gezonden te worden.”
Allah sprak vriendelijk tot Zijn Geliefde en herinnerde hem eraan van Zijn zegeningen op hem. Hij zei dingen tegen hem die alleen Hij weet.
Het gezegend geschenk
Hij maakte vijftig gebeden verplicht op deze natie. Dit was uiteindelijk verlaagd tot vijf gebeden met de beloning van vijftig gebeden. Schamen degene die de vijf gebeden niet kunnen uitvoeren zich niet ten opzichte van hun Heer?
Wat zouden zij hebben gedaan wanneer het vijftig gebeden waren die ze hadden moeten uitvoeren? Allah heeft vijf gebeden verplicht gesteld op Zijn slaven waarin er de mogelijkheid is om te spreken met Allah en dichter bij Hem te komen.
“De slaaf van Allah is het meest dichtbij zijn Heer, wanneer hij in posternatie is (sujud).”
De Profeet was gezegend met het visioen van zijn Heer, een zegening die niemand anders zal verkrijgen totdat zij het Paradijs zullen betreden. Dit visioen kan niet begrepen worden op een conventionele manier, omdat Allah verheven is boven het hebben van een plaats of richting. Sommige moslims ontkennen dat de visie van Allah onmogelijk is. Wij zijn met hen van mening dat de Visie van Allah onmogelijk is op een conventionele(fysieke) manier. Echter, begrijpen wij dat de Visie van Allah iets is wat groter is dan dat. Een pure manifestatie van Allah’s Licht, wat onmogelijk te beschrijven is.
Sayyidunā Mūsā (‘alayhi salam) was gezegend met een deel van het licht dat op het gezicht van de Profeet ﷺ was, die zojuist zijn Heer had gezien. Mūsā had gevraagd om Allah te zien terwijl hij (Musa) op Aarde was, maar dit verzoek werd niet ingewilligd. Hij nam daarom wat licht van het gezicht van de Profeet ﷺ voor Mūsā. De Profeet ﷺ deelde ons mee dat er een tijd zal komen dat de Moslims de overwinning zullen zoeken door mensen die hem hadden gezien en later door mensen die andere mensen hebben gezien die hem hebben gezien. [5]
De Boodschapper van Allah ﷺ bleef standvastig terwijl hij getuige was van dit alles: “Zijn visie dwaalde niet af, noch ging het verkeerd”[6]; “Zijn hart loog niet over wat hij zag, want hij zag werkelijk de tekenen van zijn Heer, de Grootste”. [7] Dit alles vond plaats in een paar ogenblikken. Er was zo weinig tijd voorbij gegaan dat de plaats waar hij sliep nog steeds warm was. Dit allemaal waren geweldige voorbeelden van Goddelijke kracht. We zijn zo gewend aan de patronen van oorzaak en gevolg en de wetten van de schepping dat we neigen te vergeten dat de aanwezigheid van de Goddelijke kracht zich overal bevind. In werkelijkheid zijn de dingen die wij als normaal achten, wonderen. Zoals het zitten en staan en het eten en drinken.
Allah zegt:
“Zie je het water dat je drinkt? Bracht jij dit naar beneden vanuit de wolken, of deden Wij dat?” [8]
Moge Allah zegeningen schenken aan degene die deze geweldige reis had ondernomen en moge Hij ons doen heropleven met hem. Maak ons van degenen die oprecht zijn in het volgen van hem. Ontneem ons niet van zijn visie in dit leven, de Barzakh en het volgende leven. Sta ons toe om het gezicht te aanschouwen van degene die U heeft toegestaan om Uw Aangezicht te aanschouwen, opdat we voorbereid zijn om Uw Aangezicht te aanschouwen in de Verblijfplaats van Uw Plezier.
Shaykh Habib ‘Umar bin Hafidh
